Publikacja oferuje pomysły na zajęcia skierowane do osób starszych o różnych możliwościach intelektualnych i psychoruchowych. Jest propozycją dla osób pracujących z seniorami nie tylko w stacjonarnych domach pomocy społecznej czy zakładach opiekuńczo-leczniczych, lecz także w placówkach i instytucjach oferujących zajęcia pozostającym w swoich domach seniorom takich jak dzienne domy pomocy, kluby seniora, domy kultury, uniwersytety trzeciego wieku, fundacje i stowarzyszenia korzystające ze środków unijnych.

Przez lata psychiatria uchodziła za czarną owcę medycyny. Wizyta u psychiatry była ostatecznością i często wiązała się z ostracyzmem społecznym. Nie pomagał fakt, że powstające teorie dotyczące leczenia schorzeń psychicznych często były ze sobą sprzeczne. Jeffrey A. Lieberman – były szef Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego – prowadzi nas, wręcz w detektywistyczny sposób, przez historię jednej z najciekawszych dziedzin medycyny. Pokazuje trudności, przed którymi stawali psychiatrzy, próbując znaleźć przyczyny chorób i sposoby na skuteczne ich wyleczenie. Ale przede wszystkim opowiada o tym, jak długo psychiatrzy musieli walczyć o udowodnienie tego, że choroby, którymi się zajmują, istnieją naprawdę.

Książka jest podsumowaniem doświadczeń autorki związanych z rozwojem dziedziny filmoterapii, zawiera przegląd programów edukacyjnych działających w Polsce, scenariusze zajęć filmowych tworzonych przez autorkę dla programów edukacyjnych Akademia Planete + DOC i dla Młodzieżowej Akademii Filmowej w Gliwicach. Druga część książki przedstawia propozycje najnowszych filmów z podziałem na kategorie oraz szczegółowe plany zajęć z wykorzystaniem danych tytułów filmowych dla wszystkich grup wiekowych: dzieci, młodzieży i dorosłych. "Filmoterapia" przekonuje czytelników, że warto stosować edukację filmową już od najmłodszych lat, jest to łatwe i dostępne narzędzie, które sprosta wymaganiom edukacyjnym i wychowawczym w coraz bardziej rozwiniętym i pędzącym świecie. To świetna propozycja dla praktyków, nauczycieli, pedagogów, terapeutów, wychowawców, rodziców i wszystkich miłośników filmów.

W Polsce mało się mówi o lęku. Tymczasem ok. 25-30 procent z nas doświadcza zaburzeń lękowych potocznie zwanych nerwicą. Objawy to m.in. nagłe napady lęku z kołataniem serca, uczuciem duszności, zawrotami głowy, drżeniem rąk. Ten „lęk o tysiącu twarzy” (jak mówią o nerwicy pacjenci) uniemożliwia normalne funkcjonowanie, doprowadza do „śmierci za życia”. Powolnej - gdy lęk sączy się codziennie po trochu, lub gwałtownej - podczas ataków paniki. Psychoterapeuta i lekarz Marcin Matych, znany jako Dr Nerwica, od lat pracuje z chorymi na nerwicę. W tej książce zaprasza do „gry o trochę lepsze życie”. To wymyślona przez niego i sprawdzona razem z pacjentami metoda, która pomaga żyć pomimo lęku. Prostym i obrazowym językiem Matych pokazuje, czym jest i skąd się bierze nerwica, a także jak o siebie dbać, żeby lęk nie zdominował codzienności.

Nauka o psychice w zachodnim świecie stanowi kompilację teorii, systemów i metod, a naukowcy wciąż nie umieją jednoznacznie odpowiedzieć na mnóstwo pytań. Gdzie się kończy „normalne”, a zaczyna „nienormalne”? Na czym polega związek pomiędzy ciałem a umysłem? Czym w ogóle jest umysł? Wydaje się, że joga może pomóc w zrozumieniu wielu zagadnień analizowanych przez zachodnią psychologię. Niejednokrotnie udowodniła swoją moc. Problem w tym, że symbolika służąca do wyrażania koncepcji jogi w żaden sposób nie daje się dopasować do naukowego żargonu świata Zachodu. Ta rzeczowa i praktyczna książka poprowadzi Cię poprzez wszelkie niuanse i zawiłości współczesnej psychologii i psychologii jogi. Znajdziesz tu rewolucyjną syntezę obu tych szkół psychologicznych, wyjaśnioną w sposób pozwalający na jej zastosowanie w praktyce lekarskiej, ale też w codziennej pracy nad swoim rozwojem. Co ważne: wiele spośród koncepcji psychologicznych jogi można w przetworzonej formie znaleźć w zachodniej psychologii. Na obecnym etapie jej rozwoju warto przełożyć nauki joginów na język i koncepcje zrozumiałe dla człowieka Zachodu. Zintegrowanie tych dwóch systemów psychologii przyniesie nam — mieszkańcom zachodniego świata — ogromne korzyści.

Jackson Galaxy, gwiazda popularnego programu "Kot z piekła rodem", opowiada historię kota, który nadał sens jego życiu i sprawił, że Jackson stał się amerykańskim Kocim Tatą. Galaxy, uzależniony od alkoholu i narkotyków, nieodnoszący sukcesów muzyk rockowy, zatrudnił się w schronisku, usiłując znaleźć sens swojego istnienia w opiece nad zwierzętami. Pewnego dnia bardzo liczna gromada psów i kotów powiększyła się o jeszcze jedno nieszczęsne stworzenie - kota Benny’ego z roztrzaskaną miednicą. Właścicielka, która zostawiła Benny’ego w schronisku, stwierdziła, że od początku nie można było nawiązać z nim kontaktu. Nic nie mogło być dalsze od prawdy. "Kocia magia", inspirująca opowieść o dwóch złamanych istotach, które pomogły sobie nawzajem stanąć na nogi, obfituje we wnikliwe i cenne porady Galaxy’ego. Pozwola zrozumieć, czego koty potrzebują, żeby wieść zdrowsze i bardziej szczęśliwe życie, i co na kontakcie z nimi zyskują ludzie.

Książka ta pozwala pokonać negatywne emocje, ale ma też wiele innych zalet: rozwija wyobraźnię, kreatywność, poczucie humoru, pozwala wczuć się w rolę autora, a przy tym doskonali umiejętności manualne. Książka przeznaczona jest dla dzieci w wieku szkolnym (szkoła podstawowa), jest jednak na tyle uniwersalna, że z powodzeniem mogą ją twórczo przetwarzać także starsi czytelnicy.

Złość można rozładowywać w różny sposób. Jedni tłuką talerze, inni tupią nogami, płaczą i krzyczą, jeszcze inni zrzucają książki z półki albo trzaskają drzwiami. Większości tych sposobów nie polecam, bo wiążą się ze stratami materialnymi lub ewentualnym uszczerbkiem na zdrowiu. Na wyrzucenie z siebie złej energii znam znacznie lepszy sposób. Z czerwonej okładki „Książki na złość” spoglądają na nas wesołe zwierzęta. I niby okładka wygląda tak, jak powinna, ale brakuje na niej jednej bardzo ważnej informacji. Nazwiska autora! To miejsce jest puste, pod nim zaś widnieje informacja, że należy tam wpisać własne imię i nazwisko. Nie jest to ostatnia ingerencja w okładkę, bo oprócz zwierząt, dostrzec można tam również jabłko, na którym (zgodnie ze znajdującym się obok opisem) trzeba dorysować mnóstwo tłustych robali, w innym miejscu trzeba przykleić kawałek taśmy, bo twórcom książki ostatnią rolkę porwał kot! Teraz pora zajrzeć do środka. Na stronie tytułowej informacja, że jest to „pierwsza książka na świecie, która nie przeżyje czytania” i zapewnienie, że to my tutaj rządzimy, możemy pisać, malować, ciąć, sklejać. Krótko mówiąc, robić wszystko, co przyjdzie nam do głowy. Rysunków do przerabiania nie brakuje. Trzeba ze śpiącego chłopca zrobić dziewczynkę, zastawić pułapki na złodzieja, narysować niezdrowe pyszności na półkach w szkolnym sklepiku. Ale nie tylko trzeba rysować. W książce znalazło się na przykład zadanie, w którym trzeba robić buńczuczne miny, żeby wystraszyć okropne stwory. W innym trzeba ciąć stronę nożyczkami (to może okazać się problematyczne zadanie dla dzieci, które bardzo szanują swoje książki). Jest zadanie, które polega na ubieraniu jamnika – coś trzeba wyciąć, potem przykleić i wdzianko dla czworonoga gotowe! Pomysłowość Dariusza Wanata, który „Książkę na złość” wymyślił, nie zna granic. To doskonała książka dla wszystkich rozrabiaków. Co więcej, warto po nią sięgnąć nie tylko w napadzie złości, bo „Książka na złość” to przede wszystkim doskonały sposób na nudę. Zadania są oryginalne, szalone i bardzo zabawne! Dowcipne polecenia sprawią, że grymas zejdzie z każdej naburmuszonej buzi, a marudzenie zastąpi dźwięk kredki albo długopisu szurającego po papierze. Nikt nie musi się martwić brakiem umiejętności plastycznych, nie o talent tu chodzi, ale o pomysłowość! Wielu osobom mogą nie spodobać się rysunki, to prawda, są specyficzne, innym mogą nie przypaść do gustu niektóre polecenia (na przykład takie, które wymagają użycia obelżywych słów albo każą dzieciom rysować po pokazanych w książce murach). Dlatego warto podejść do tej książki z dystansem i może nawet samemu spróbować wykonać jakieś zadanie!

Depresja. Lęk. Przewlekły ból. Fobie. Obsesyjne myśli. Istnieją mocne dowody na to, że ich źródłem może nie być nasze własne doświadczenie ani nierównowaga chemiczna w mózgu, lecz przeżycia rodziców, dziadków, a nawet pradziadków. Najnowsze badania naukowe potwierdzają to, co od dawna przeczuwało wielu specjalistów - traumę można odziedziczyć. Nawet jeżeli osoba, która jej doświadczyła, już zmarła, a jej historia została zapomniana lub przemilczana, wspomnienia i uczucia żyją w nas i są zapisane wszędzie, od genów po język, którym mówimy.

Psychoterapeuta Robert Rutkowski w wywiadzie rzece przeprowadzonym przez Irenę Stanisławską daje wstrząsające świadectwo tego, co narkotyki mogą zrobić z człowiekiem. Po heroinę sięgnął po raz pierwszy w wieku 18 lat. Wziął z bezsilności, rozpaczy, ale też ze zwykłej ciekawości. Piekło nałogu, którego potem doświadczył, zmieniło go całkowicie. Nigdy jednak się nie poddał; a na dodatek udało mu się zostać człowiekiem szczęśliwym i spełnionym. Dokonał tego dzięki nieustającej pracy nad sobą, a potem - z innymi uzależnionymi. To właśnie podjęcie pierwszych kroków w praktyce terapeutycznej pozwoliło mu odkryć w sobie talent do niesienia pomocy potrzebującym. Dziś to jeden z najbardziej wziętych fachowców zajmujących się leczeniem wszelkiego rodzaju uzależnień. Rutkowski nie unika najbardziej bolesnych wspomnień. Opisuje swoje dzieciństwo i dorastanie w dysfunkcyjnej rodzinie. Opowiada o formatywnej przygodzie ze sportem oraz zetknięciu się ze środowiskiem młodzieżowej kontestacji. Wstrząsającym historiom o kolejnych przedawkowaniach, pobytach w szpitalu i głodzie narkotykowym towarzyszą fascynujące portrety ofiar uzależnienia, poznanych przez autora w latach osiemdziesiątych i czasach późniejszych.